Spółdzielnia Mieszkaniowa „Kociewie” w Starogardzie Gdańskim (założona w 1909 roku) - zgodnie z Ustawą o Spółdzielniach Mieszkaniowych oraz na podstawie własnego Statutu - jest uprawniona i prowadzi na swoim terenie działalność społeczną, kulturalną i oświatową.

 

Praca w tym zakresie prowadzona jest na terenie Spółdzielni od połowy lat 60-tych XX wieku. Wcześniej (tj. od początku lat 60-tych), organizowano wprawdzie pewne działania w tym zakresie, np.:

- uruchomiono pracownię techniczną w piwnicy budynku przy ul. Grunwaldzkiej nr 32,

- uruchomiono pracownię fotograficzną w piwnicy budynku przy ul. Grunwaldzkiej 30 B,

- organizowano okazjonalnie różne podwórkowe gry i zawody sportowe,

- sprzątano teren oraz przygotowywano trawniki przed nowymi budynkami itp.),

lecz były to działania prowadzone wyłącznie w oparciu o społeczne zaangażowanie kilku najbardziej aktywnych mieszkańców Spółdzielni (m.in. Czesław Jabłoński, Mieczysław Chmielecki, Kazimierz Mliczek, Jan Machaliński i inni).

​

Nową i bardziej profesjonalną formę integrowania mieszkańców, przyjęto dopiero po zatrudnieniu w Spółdzielni etatowego pracownika, czyli animatora tych spraw ( tj. Antoniego Górskiego, który zmienił zatrudnienie, wcześniej pracując m.in. w Ognisku Pracy Pozaszkolnej, następnie w Powiatowym Domu Kultury w Starogardzie).

​

Pierwszą spółdzielczą placówkę kulturalną czyli Świetlicę udostępniono mieszkańcom osiedla (w budynku przy Al. Wojska Polskiego nr 16) 1967 roku (Antoni Górski). Było to jedno pomieszczenie około 100 m², zlokalizowane na parterze (bez podpiwniczenia, przylegające do budynku mieszkalnego, z wejściem od strony podwórza, wyposażone w instalację elektryczną i ogrzewanie c.o. ). W początkowym okresie (przez kilka lat) placówka nie posiadała bezpośredniego dostępu do wc i bieżącej wody ( w tym czasie korzystano z wc biur Zarządu Spółdzielni).

​

O tym, że placówka była potrzebna świadczy m.in. fakt powstania w krótkim czasie:

- koła majsterkowiczów ( Jan Brzustewicz ),

- koła fotograficznego ( Leon Brzozowski ),

- klubu seniora,

- dziecięcego samorządu podwórkowego ( Antoni Górski ),

- młodzieżowego zespołu instrumentalno-wokalnego,

- koła brydżowego ( Brunon Engler, Jerzy Gajkowski, Mieczysław Baranowki i inni ),

- a także uaktywnienia się przy Świetlicy pozaszkolnego szczepu Związku Harcerstwa Polskiego pn. ”Szare Włóczęgi” /* ( Antoni Górski ).

​

Ze względu na warunki lokalowe świetlicy ( tylko jedno pomieszczenie ) część kół zainteresowań działało w pomieszczeniach piwnicznych okolicznych budynków ( np. ciemnia foto – nadal w piwnicy budynku przy ul. Grunwaldzkiej 30 B, pracownia majsterkowiczów – w piwnicy budynku przy Al. Wojska Polskiego 16 ).

​

Poza stałymi formami pracy – w oparciu o pomieszczenie placówki, lokalne podwórko, taras przy placówce, deptak Al. Wojska Polskiego, boisko pobliskiej szkoły czy mini plac zabaw ( wygospodarowany w ogródku działkowym mieszkańców, zlokalizowany za budynkami przy Al. Woj. Polskiego nr 17 i 19 ) – świetlica prowadziła różne gry, zabawy, projekcje bajek filmowych ( również na powietrzu ), konkursy, wieczornice, wystawy, spotkania czy zajęcia rekreacyjno-sportowe. Organizowano także wędrówki piesze po okolicach miasta oraz krajoznawcze wycieczki autokarowe.

​

Po uruchomieniu placówki ( przez kilka następnych lat ) Spółdzielnia wspólnie z mieszczącą się obok kawiarnią PSS “Społem” ( o nazwie “Klubowa” ) organizowała popularne wówczas “dancingi” czyli wieczorki i zabawy taneczne dla osób dorosłych.

​

Bardzo ciekawą i ważną formą wakacyjnego wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, były ( zapoczątkowane przez Spółdzielnię właśnie w połowie lat 60-tych i nieprzerwanie kontynuowane do chwili obecnej ) tzw. akcje wakacyjne. W ramach tego przez szereg lat organizowano w sezonie letnim ( wspólnie ze Związkiem Harcerstwa Polskiego ), cieszące się bardzo dużym zainteresowaniem kilkutygodniowe obozy stałe ( np. Trzebiechowo-1967, Modrzejewo-Galileja-1968, Kałębnica-1969, Wygonin-1970, Wygonin-1971, Małe Swornegacie-1972 itd. ) oraz biwakowiska pod namiotami.

​

Pierwotnym miejscem składowania sprzętu obozowego ( tj. namiotów, materacy, półek namiotowych, prycz, żerdek, desek, łóżek polowych itp. ) był strych w budynku przy ul. Sikorskiego nr 14, a następnie pomieszczenia piwniczne po nieczynnych kotłowniach osiedlowych w budynkach przy ul. Wybickiego 12 i przy ul. Grunwaldzkiej 30 A.

​

Z pomieszczeń placówki często korzystał samorząd spółdzielczy ( cykliczne posiedzenia Rady Nadzorczej oraz Walne Zgromadzenia Członków Spółdzielni ) jak też mieszkańcy osiedla, na organizację prywatnych uroczystości rodzinnych ( np. przyjęciny, wesela itp. ).

​

Na początku lat 70-tych ( w związku z dynamicznym rozwojem Spółdzielni, wzrostem jej zasobów mieszkaniowych oraz stałym powiększaniem się zadań z tym związanych ) w biurze Zarządu została utworzona sekcja społeczno-wychowawcza. Głównym zadaniem tej komórki był dalszy rozwój działalności społeczno-wychowawczej oraz koordynacja kierunkowych przedsięwzięć podejmowanych w tym zakresie na terenie całej Spółdzielni ( Antoni Górski ).

W związku z tym bezpośrednie prowadzenie placówki świetlicowej przy Al. Wojska Polskiego przejmuje nowy pracownik ( Andrzej Łąka ).

​

W latach 90-tych, w związku z dużymi trudnościami organizacyjno – finansowymi działalności społeczno-wychowawczej, Zarząd Spółdzielni zdecydował o okresowym zawieszeniu działalności Świetlicy. Pomieszczenie placówki oraz nieczynnej już kawiarni, przez kilka lat ( tj. do chwili wznowienia działalności Świetlicy ) wynajmowała Miejska Biblioteka Publiczna.

​

Wiosną 1972 roku ( w powstającym od 1968 roku – na południu miasta – osiedlu im. Mikołaja Kopernika ), oddano do użytku tzw. Ośrodek Społeczno-Wychowawczy, zweryfikowany następnie jako Klub II kategorii ( Tadeusz Dobrogoszcz ).

Placówkę umiejscowiono w murowanym baraku ( służącym poprzednio jako zaplecze techniczno-administracyjne kierownictwa budowy osiedla ), który zmodernizowano i odpowiednio przystosowano do pełnienia nowej funkcji. Obiekt był wolnostojący, parterowy, bez podpiwniczenia, posiadający instalację elektryczną, c.o. oraz bieżącą zimną wodę ( prawie 200 m² powierzchni użytkowej, w tym: 3 pomieszczenia do pracy merytorycznej, pomieszczenie biurowe, 2 wc oraz 3 pomieszczenia magazynowe ). Oprócz naszej placówki w budynku funkcjonował także Klub RSW “Książka, Prasa RUCH”.

​

Przed oddaniem Ośrodka do użytku, w osiedlu organizowano ( w oparciu o jedno z mieszkań typu M-4 na parterze budynku nr 3 ) zajęcia społeczno – wychowawcze jedynie symbolicznie. Placówka od początku swego istnienia realizowała podobne zajęcia i imprezy jak Świetlica przy Al. Wojska Polskiego, jednak rozszerzone o pewne, nowe pozycje programowe.

Zorganizowano i prowadzono dla mieszkańców m.in. :

- szkutniczo-lotnicze koło modelarskie ( Bogdan Kruszona ),

- klub seniora,

- dziecięce samorządy podwórkowe ( Tadeusz Dobrogoszcz ),

- pomoc dzieciom w odrabianiu lekcji,

- koło plastyczne “Plama” ( Antoni Górski ),

- zespół instrumentalno-wokalny ( Andrzej Ossowski, Jerzy Kryszkiewicz, Marek Kosecki itd. ),

- koło filatelistyczne ( Piotrowski ),

- koło turystyki pieszej “Hadaka” ( Tadeusz Dobrogoszcz ),

- starszoharcerski klub instruktorów ZHP ( Antoni Górski ),

- oraz młodzieżowy klub “Sami Swoi” /** ( Tadeusz Dobrogoszcz, Zenon Makowski ).

​

Poza stałymi formami pracy, placówka bieżąco prowadziła dla mieszkańców różne gry i zabawy, konkursy, wystawy, spotkania, dyskoteki czy wieczorki taneczne. Ponadto na terenie osiedla organizowano projekcje bajek filmowych na powietrzu ( specjalnie w tym celu, na szczycie budynku nr 10 został wymalowany ekran kinowy ), osiedlowe turnieje rekreacyjno-zabawowe, pokazy samolotowych modeli latających, pokazy strażackie ( np. przy użyciu tzw. “rękawa ratowniczego” ewakuacja osób z 4 piętra budynku nr 7 ), pokazy gimnastyczne, pokazy sprawności sportowej ( np. judo i samoobrona ), turnieje i mecze piłkarskie itd.

​

Organizowano także jednodniowe lub kilkudniowe turystyczne rajdy piesze po Kociewiu ( m.in. do Klonówki, Pelplina, Gniewu itd. ), po Borach Tucholskich ( np. Tuchola-Bysław-Błądzim-Lniano-Tleń-Kasparus-Skórcz itd. ), różne wycieczki po mieście i okolicach oraz krajoznawcze wycieczki autokarowe po regionie pomorskim ( np. Sztutowo-Frombork itp. ).

Podczas wakacji szkolnych organizowano codziennie ( z wyłączeniem niedziel ) szereg zajęć i imprez w ramach akcji tzw. “Wesoła Zima” i “Nieobozowe Lato”.

​

W sezonie zimowym ( rok 1972/1973 ) – na przylegającym do placówki boisku asfaltowym – zorganizowano ( przy wydatnej pomocy pracowników administracji i członków klubu “Sami Swoi” ) pierwsze w tym osiedlu lodowisko.

Pomieszczenia placówki często udostępniano miejscowym organom samorządowym na różne posiedzenia czy zebrania, mieszkańcom na organizację prywatnych uroczystości rodzinnych ( typu przyjęciny, wesela itp ) oraz młodzieżowemu związkowi pracowników “Polfy” na spotkania klubu “Pinokio”.

Placówka współpracowała m.in. z PSS “Społem”, Komendą Hufca ZHP, Ligą Kobiet, Odziałem PTTK, TKKF, Ligą Obrony Kraju itd.

 

29 listopada 1974 roku ( również w osiedlu im. Mikołaja Kopernika ) Spółdzielnia oddała do użytku kolejny, tym razem piętrowy i podpiwniczony obiekt tj. Osiedlowy Dom Kultury ( Tadeusz Dobrogoszcz ). W 1980 roku placówka uzyskała wyższą, czyli II kategorię zaszeregowania ( kategorię przyznał ówczesny Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego oraz Wojewódzka Spółdzielnia Mieszkaniowa w Gdańsku - 4 marca 1980 roku ). W okresie od 1988 do 2015 roku obiekt funkcjonował jako Spółdzielczy Dom Kultury.

​

W nowej placówce ( o łącznej powierzchni użytkowej ponad 1000 m² ) wyposażonej w instalację elektryczną, c.o., gazową i zimną wodę, znajdowały się pomieszczenia przeznaczone do prowadzenia właściwej działalności merytorycznej jak też różne pomieszczenia administracyjno-gospodarcze:

• na piętrze: 2 sale świetlicowe,

• na parterze: sala kominkowa, 2 pomieszczenia biurowe, szatnia i wc

• w piwnicy: sala gier ( w przyszłości trwale rozdzielona na 2 pomieszczenia ), pracownia modelarska, pracownia fotograficzna, pracownia kulinarna, pomieszczenie warsztatowe, magazynowe, wc, rozdzielacz wody i węzeł c.o.

• ​

Na piętrze ( wzdłuż całej południowej części budynku ) znajdował się taras, do którego prowadziły schody, służące jednocześnie jako awaryjne wyjście ewakuacyjne.

Od początku istnienia placówki, Spółdzielnia wynajęła kilka pomieszczeń zewnętrznym najemcom:

- na parterze: Miejskiej Bibliotece Publicznej na jej filię nr 2

- wypożyczalnia książek wraz z czytelnią zajmowała przeszło 110 m² ( Helena Delewska ),

- na piętrze: PSS “Społem” na kawiarnię ( o nazwie “Arkadia” ) wraz z zapleczem około 130 m²

​

W budynku zlokalizowano również ( ale z niezależnym wejściem od strony ul. Reymonta ) biura administracji osiedlowej ( przeszło 50 m² ).

Po uruchomieniu nowego obiektu przy ul. Reymonta 1, działalność Klubu zlokalizowanego w tzw. “baraku” została całkowicie zawieszona, a wcześniej realizowane tam formy pracy przeniesino do nowych pomieszczeń.

​

Na przestrzeni lat - w Domu Kultury działały ( z większymi lub mniejszymi efektami ) następujące koła i kluby zainteresowań hobbystycznych :

- szkutniczo-lotnicze koło modelarskie ( Bogdan Kruszona ),

- koło fotograficzne ( Leon Brzozowski / Lech Lewandowski ),

- koło kukiełkarskie ( Danuta Farysej ),

- koło teatralne/ żywego słowa ( Danuta Skok ),

- koło młodych gospoś ( Renata Peron ),

- klub seniora,

- dziecięcy zespół taneczny ( Bożena Liberska ),

- koło plastyczne ( Antoni Górski / Jan Wałaszewski / Marek Wałaszewski ),

- pomoc dzieciom w odrabianiu lekcji,

- koło filatelistyczne ( Piotrowski )

- koło radioamatorów ( Marek Bieliński )

- dziecięce samorządy podwórkowe,

- zespół instrumentalno-wokalny,

- koło tenisa stołowego,

- koło szachistów ( Grzegorz Gańcza ),

- klub brydżowy ( Brunon Engler, Zbigniew Hennig, Jan Kuchta, Ginter Richert,

Andrzej Wyborski, Jan Staniszewski, Mariusz Pater, Putkamer, i inni )

- koło turystyki pieszej ( Tadeusz Dobrogoszcz / Mirosław Kalkowski ),

- starszoharcerski klub instruktorów ZHP ( Antoni Górski )

- młodzieżowy klub “Sami Swoi” ( Zenon Makowski ).

​

Ponadto placówka organizowała dla wszystkich mieszkańców szereg różnych, otwartych i ogólnodostępnych zajęć i imprez. Prowadzono między innymi: dyskoteki, wieczorki i zabawy taneczne, pokazy i występy zespołów artystycznych, koncerty muzyki kameralnej, występy orkiestry dętej, projekcje bajek i filmów, spotkania z ciekawymi ludźmi, tematyczne konkursy plastyczne, różne wystawy, wernisaże, turnieje szachowe, mecze i turnieje brydżowe, rajdy i wycieczki piesze, krajoznawcze wycieczki autokarowe, osiedlowe czy międzyosiedlowe turnieje rekreacyjno-zabawowe, mecze i turnieje piłkarskie, pokazy samolotowych modeli latających, zawody latawcowe, pokazy sprawności i sprzętu straży pożarnej czy milicji, spotkania mieszkańców przy ognisku wraz z pieczeniem ziemniaków itp.

​

Niewątpliwą atrakcją w osiedlu ( w grudniu 1974 i 1975 roku ) była możliwość zamawiania przez mieszkańców do swych domów ( w Wigilijny wieczór Bożego Narodzenia ) odwiedzin św. Mikołaja wraz z naszym fotografem. Odwiedziny te, cieszące się dużym zainteresowaniem rodziców i dzieci organizowano m.in. przy pomocy kilku najbardziej aktywnych członków klubu “Sami Swoi”.

​

W sezonie zimowym ( korzystając z dużych mrozów ), na placu przed placówką zorganizowano dla dzieci ślizgawkę, natomiast na osiedlowym boisku asfaltowym obok ówczesnej szkoły podstawowej nr 1 uruchomiono ( przy dużej pomocy pracowników administracji osiedla, straży pożarnej, zakładu energetycznego oraz aktywnych działaczy społecznych ) pierwsze w mieście spore, kolorowo oświetlone lodowisko.

​

Podczas wakacji szkolnych prowadzono ( w okresie letnim przez okres od 5 do 8 tygodni ) szereg zajęć i imprez w ramach akcji tzw. “Wesoła Zima” i “Nieobozowe Lato”. Organizowano między innymi różne gry, zabawy, konkursy, wystawy, pokazy sprawnościowe, wędrówki piesze, wycieczki autokarowe, a zimą dodatkowo kuligi i saneczkowanie. Sporymi atrakcjami były ( cieszące się dużym zainteresowaniem dzieci i ich rodziców ) kilkudniowe biwaki pod namiotami nad kanałem rzeki Brdy ( w okolicach miejscowości Rytel-Konigort koło Chojnic ), w Wojtalu ( koło Czarnej Wody ), a także noclegi pod namiotem na terenie osiedla.

​

Poza tym organizowano podwórkowe “Punkty Zajęć Wakacyjnych”, które uruchamiano okresowo w różnych rejonach administracyjnych zespołu osiedli Mikołaja Kopernika ( np. przy ul. Pomorskiej, przy ul. ks. Szumana, przy ul. Pstrowskiego/al. Jana Pawła II czy w dolnej części osiedla Kopernika ).  W celu uatrakcyjnienia zajęć “Nieobozowej Akcji Letniej” prowadzonej (“pod parasolami” ) dla dzieci na placu przed Domem Kultury, doprowadzono z placówki na pobliski trawnik specjalną instalację wodną, do której okresowo podłączano różne ogrodowe fontanny i prysznice ( całą instalację wykonali pracownicy administracji osiedlowej ). Od tej chwili, upały panujące w trakcie prowadzonych zajęć stały się mniej dokuczliwe.

​

Pomieszczenia placówki udostępniano nieodpłatnie organom samorządowym osiedla i spółdzielni na różne posiedzenia czy zebrania oraz odpłatnie mieszkańcom na prywatne uroczystości rodzinne ( typu przyjęciny, 18-te urodziny, wesela itp. ). Odpłatnie wynajmowano pomieszczenia także różnym zewnętrznym instytucjom i organizacjom na prowadzone przez nich spotkania, narady czy zebrania.

​

Ponadto placówka często udostępniana była m.in.:

- Wojskowym Komisjom Uzupełnień ( bardzo uciążliwe wynajmy, uniemożliwiające

przez kilka miesięcy prowadzenie jakiejkolwiek pracy programowej w pomieszczeniach

placówki ),

- Władzom Miasta ( na organizację Lokali Wyborczych ),

- Związkom Zawodowym Pracowników Spółdzielni ( na organizację Balów

Sylwestrowych, Zabaw Karnawałowych, Zabaw dzieci pracowników z Mikołajem itp. ),

- Oddziałowi Polskiego Związku Głuchych ( na cykliczne spotkania członków Związku ).

​

Pod koniec lat 70-tych, Zarząd Spółdzielni zawarł z dyrekcją Nadbałtyckich Zakładów Przemysłu Skórzanago “Neptun”, porozumienie o współpracy i wzajemnej pomocy w prowadzeniu działalności społeczno-wychowawczej i kulturalno-oświatowej. Dzięki temu porozumieniu m. in. :

• w Domu Kultury zostało zatrudnionych kilka osób, opłacanych w całości przez NZPS “Neptun” (np. Marek Wałaszewski, Ewa Gracz, Grażyna Paturalska). Po pewnym okresie część z nich została pracownikami Domu Kultury zatrudnionymi przez Spółdzielnię,

• Zakłady Obuwnicze ( po likwidacji włanego pomieszczenia świetlicowego przy ul. Kościuszki ) uzyskały w Domu Kultury miejsce dla bieżącej działalności zakładowej orkiestry dętej oraz możliwość nieodpłatnej organizacji różnych zebrań oraz pracowniczych wieczorków i zabaw tanecznych.

 

Również w tym czasie, tj. po połowie lat 70-tych (czyli po przejęciu przez naszą spółdzielnię zasobów członkowskich kościerskiej spółdzielni mieszkaniowej z terenu Skarszew) utworzono w Skarszewach Świetlicę. Placówkę zlokalizowaną w mieszkaniu typu M-5, prowadziła ( zatrudniona przez naszą Spółdzielnię – w wymiarze ½ etatu ) jedna z mieszkanek tego osiedla. Osiedlowy Dom Kultury, oprócz nadzoru merytorycznego nad bieżącą działalnością świetlicy, organizował dla mieszkańców tego osiedla także szereg kameralnych spotkań ( np. okolicznościowe spotkania z okazji Dnia Kobiet, Dnia Seniora, Spotkania Wigilijne itp. ) oraz podwórkowe imprezy plenerowe dla dzieci ( np. obchody Międzynarodowego Dnia Dziecka, różne wakacyjne imprezy rekreacyjno-zabawowe itp. ). Działalność Świetlicy jako placówki kulturalnej zakończono na początku lat 80-tych, natomiast okolicznościowe spotkania seniorów oraz organizację imprez podwórkowych dla dzieci kontynuowano jeszcze przez wiele lat.

​

W sierpniu 1988 i 1989 roku Dom Kultury był organizatorem, trwającego kilka tygodni ( na rynku starego miasta ) “Jarmarku”. Uczestniczyło w nim wielu kupców i rzemieślników z różnych części kraju ( były to stoiska, które nie zakwalifikowały się do uczestnictwa, w trwającym w tym samym czasie “Jarmarku Dominikańskim” w Gdańsku ).

Nasze zadanie polegało głównie na:

- rejestracji stoisk,

- wyznaczaniu stoiskom konkretnej lokalizacji,

- pobieraniu stosownych opłat,

- organizacji loterii fantowej dla mieszkańców,

- oraz dbaniu o porządek na terenie jarmarku.

Środki finansowe uzyskane z tzw.“wpisowego” oraz z “loterii fantowej” w całości zasiliły budżet Domu Kultury. 

W realizacji tego zadania przemiennie uczestniczyli prawie wszyscy pracownicy placówki ( Tadeusz Dobrogoszcz, Zbigniew Markowski, Grzegorz Wilczyński, Marek Wałaszewski, Beata Maciejewska, Ewa Gracz, Dorota Jaszczerska, Krystyna Stoltz itd. ). Ze względu na występujące wówczas braki i trudności zaopatrzeniowe sklepów, “Jarmark” cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem mieszkańców całego miasta.

​

Dom Kultury w realizacji swych zadań współpracował m.in. z Komendą Hufca ZHP, PSS”Społem”, Ligą Kobiet, Ligą Obrony Kraju, Związkiem Głuchych, Oddziałem PTTK, TKKF, Szkołą Podstawową nr 1, Nadbałtyckimi Zakładami Przemysłu Skórzanego “Neptun” itd.

Od końca lat 80-tych ( to jest po transformacji ustrojowej kraju ) niektóre pomieszczenia Domu Kultury przez kolejne lata odpłatnie wynajmowane były m.in. Szkole Nauki Jazdy “Wiraż”, Hurtowni Odzieżowej “Ossen”, Biuru Usług Turystycznych “Atma”, Wypożyczalni Kaset Video “Doschar”, Szkole Jazdy “Tor” itp.

 

​

W 1989 roku Spółdzielnia uruchomiła kolejną placówkę świetlicową, tym razem w Osiedlu im. 60-lecia Odzyskania Niepodległości Polski ( Ewa Dobrowolska ). Świetlica znajduje się na piętrze północnej części osiedlowego pawilonu handlowego. Ogólna powierzchnia użytkowa to przeszło 150 m², w tym: 2 sale świetlicowe, 2 pomieszczenia biurowe, pomieszczenie magazynowe, szatnia, wc i małe zaplecze kuchenne.

W placówce organizowano różne gry, zabawy dla dzieci, dyskoteki, konkursy, wystawy, a także prowadzono m.in. :

• klub seniora,

• klub brydżowy ( działalność została przeniesiona z Domu Kultury ),

• koło szachowe,

W okresie zimowych i letnich ferii szkolnych świetlica prowadziła w ramach akcji wakacyjnych szereg zajęć dla dzieci w placówce, przed placówką, a także ( podczas ferii letnich ) w innych rejonach administracyjnych tego zespołu osiedli ( tj. w Osiedlu im. Konstutucji 3 Maja czy w Osiedlu Piastów ).

 

Obecnie aktywną pracę merytoryczną prowadzą trzy placówki kulturalne.

 

Oprócz wyżej opisanej działalności programowej, należy także podkreślić fakt utworzenia w 1997 roku ( na terenie Spółdzielczego Domu Kultury ) Zespołu Redakcyjnego Spółdzielczych Programów Informacyjnych ( Tadeusz Dobrogoszcz, Karolina Sprengel, Tomasz Miszewski ).

Inwestując w to nowatorskie wówczas przedsięwzięcie ( związane z wygospodarowaniem odpowiednich pomieszczeń, szkoleniami pracowników, profesjonalnym wyposażeniem studia nagrań, komputerowym sprzętem montażowym, kamerami video, odpowiednią liczbą niezbędnego osprzętu itp. ) można po latach stwierdzić, że zakładane wówczas cele osiągnięto.

Dzięki zastosowaniu nowej formy przekazu, Spółdzielnia stworzyła mieszkańcom swobodny dostęp do bieżących informacji o realizowanych przedsięwzięciach:

• gospodarczych,

• technicznych,

• ekonomicznych,

• samorządowych,

• społecznych czy kulturalnych.

Cykliczne, półgodzinne programy, emitowane były co dwa tygodnie w poniedziałki ( powtórki we wtorki i środy ) na antenie lokalnej tv kablowej.

Audycje informacyjne pod nazwą “Spółdzielcza Jedynka” cieszyły się sporym zainteresowaniem środowiska.

Zespół Redakcyjny działał nieprzerwanie do 2015 roku.